Αναζητώντας το χαμένο κριτήριο για την κάλπη

ΕΙΧΑΜΕ δεν είχαμε, δώσαμε μια κλωτσιά στην αυτοδιοίκηση και βαφτίσαμε πολιτικές τις εκλογές της Κυριακής. Και τώρα αναζητούμε αν θα ψηφίσουμε κάποιον που θα φροντίζει για τα σκουπίδια της γειτονιάς και για την βελτίωση της ζωής στην πόλη και κάποιον άλλον στην περιφέρεια που θα φροντίζει για την ανάπτυξή της ή αν θα ψηφίσουμε τελικά όποιον τάσσεται υπέρ ή κατά του μνημονίου (ή αλλιώς αν είναι ο εκλεκτός της κυβέρνησης ή όχι).


Η ΕΚΛΟΓΗ δηλαδή του δημάρχου και του περιφερειάρχη μας έπεισαν ότι θα είναι αυτή που θα κρίνει το μέλλον της χώρας, το μέλλον της κρίσης. Έτσι θέλει το πολιτικό σύστημα και κυρίως το υφιστάμενο κομματικό σύστημα και έτσι θα προσμετρήσει την ψήφο μας. Ένα πολιτικό και ένα κομματικό σύστημα που έχει μελετήσει κατά γράμμα και γνωρίζει απόλυτα τί θα συμβεί αύριο. Απλά αναζητεί τον τρόπο με τον οποίο θα περάσει τα ακόμα πιο επώδυνα μέτρα και τον δρόμο από τον οποίο θα οδηγηθούμε τελικά, ως χώρα στην πτώχευση.

ΠΡΑΓΜΑΤΙ, είναι κρίσιμες αυτές οι εκλογές. Κρίσιμες όχι όμως επειδή θα βγει πιο ενισχυμένη ή πιο αδύναμη η κυβέρνηση το πρωί της Δευτέρας, ούτε επειδή θα προκηρύξει ή όχι εθνικές εκλογές τον Δεκέμβρη ο Παπανδρέου. Ούτε φυσικά θα είναι κρίσιμες επειδή ο αντιπεριφερειάρχης της Αργολίδας θα λέγεται Βασίλης, Τάσος ή Γκόλφω. Το αδιέξοδο υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει, όσο το πολιτικό σύστημα είναι καθεστώς.

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ της Κυριακής 7 Νοέμβρη είναι ίσως οι πιο κρίσιμες εκλογές της μεταπολίτευσης, επειδή ο Έλληνας πολίτης θα ψηφίσει υπεύθυνα ή θα απέχει υπεύθυνα από αυτές, έχοντας ζυμωθεί όλο αυτόν τον καιρό και έχοντας απόλυτη γνώση της πολιτικής του πράξης. Ακόμα και αν αυτή η πολιτική πράξη δεν αποτυπώνεται πάνω σε ένα ψηφοδέλτιο.

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ αυτές είναι κρίσιμες, γιατί επικρατεί περισσότερο από ποτέ η πολιτική σκέψη και περισσεύει ο ωχαδερφισμός της προηγούμενης δεκαετίας. Ακόμα και η αποχή αυτή τη φορά είναι περισσότερο από ποτέ συνειδητή πράξη και στέλνει ένα βροντερό μήνυμα στο πολιτικό σύστημα.

Η ΝΕΥΡΙΚΗ ΚΡΙΣΗ που έχει καταλάβει τους ψηφοφόρους λόγω της οικονομικής κρίσης την οποία φαίνεται αδύναμο να ξεπεράσει το υπάρχον πολιτικό μας σύστημα, εκτιμάται ότι θα εκφραστεί στην κάλπη. Και το αποτέλεσμα θα έχει αποδέκτες όλους τους «ταγούς» του κομματικού συστήματος και των ισορροπιών που προσπαθεί να επιτύχει για να συνεχίσει να επιβιώνει. Θα τα καταφέρει άραγε;