Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Όταν λείπει η έμπνευση, απουσιάζει και η πολιτική

ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ χάνεται…, και αυτοί …καρβέλια ονειρεύονται. Για όσους βιάζονται να έρθουν οι δημοτικές εκλογές στο Ναύπλιο και στο Άργος μιλώ, που αν και απομένουν λίγες ημέρες για τις ευρωεκλογές και πιθανόν να ακολουθήσουν και εθνικές εκλογές, ονειρεύονται την αναμέτρηση σε δημοτικό επίπεδο και βιάζονται για να γίνουν δήμαρχοι.
Η ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ που γίνεται αυτές τις ημέρες στο Ναύπλιο και οι κόντρες «μνηστήρων» και αντιπάλων στο Άργος, αυτό δείχνουν. Κάποιοι βιάζονται και ανυπομονούν – για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, να καταλάβουν την θέση του δημάρχου.
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ πρεμούρα; Γιατί τόση ανυπομονησία; Γιατί τόση βιασύνη;
ΙΣΩΣ ΦΤΑΙΝΕ και τα τοπικά μέσα ενημέρωσης που παρότι δεν βρίσκεται σε επικαιρότητα το θέμα των δημοτικών εκλογών το αναδεικνύουν και πέφτουν στην «παγίδα» και οι φερόμενοι ως υποψήφιοι. Ίσως αυτό να αποτελεί και δικαιολογία από τους ίδιους.
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ τις δημοσκοπήσεις όμως και από τις τρικλοποδιές ή τα χτυπήματα κάτω από τη μέση, μιας και μπαίνουμε –έστω άκαιρα- στον χορό μιας μακράς προεκλογικής περιόδου στους δύο μεγάλους δήμους της Αργολίδας, δεν ακούμε συνολικές προτάσεις για τις πόλεις αυτές, παρά μόνο αποσπασματικές ιδέες που κανείς δεν ξέρει αν είναι υλοποιήσιμες ή ιδέες για παραλλαγές έργων που ήδη υλοποιούνται. Η φαντασία όσων επιθυμούν να καταλάβουν τις δημοτικές αρχές δυστυχώς εκεί εξαντλούνται.
ΕΤΣΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ υποσυνείδητα ή μη βγάζει το συμπέρασμα ότι όσοι επιθυμούν να ανακατευτούν με τα κοινά νοιάζονται μόνο για τον τίτλο του δημάρχου και όχι για να αλλάξουν με όλες τους τις δυνάμεις τους δήμους τους και να τους βγάλουν από τα αναπτυξιακά αδιέξοδα. Οι πεινασμένοι καρβέλια ονειρεύονται, όπως λέει ο απλός κόσμος στα καφενεία.
ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ανεχόμαστε συνεχώς αυτό το «παιγνίδι», λες και σημασία έχει ποιο είναι το πρόσωπο και όχι η πολιτική που πρεσβεύει. Γιατί τουλάχιστον πολιτική δεν είδαμε από κανέναν (ή σχεδόν κανέναν για να μην είμαι απόλυτος) να ασκείται. Λες και οι δήμοι θέλουν «διαχειριστές πολυκατοικίας» και όχι πολιτικά πρόσωπα και πολιτικές. Αλλά όταν λείπει η έμπνευση, απουσιάζει και η πολιτική.

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

Η μικροεγκληματικότητα του Μαρκογιαννάκη

ΔΕΝ ΞΕΡΩ σε ποιους πιστεύει ότι απευθύνεται ο υφυπουργός Χρήστος Μαρκογιαννάκης, όταν τα βλέπει όλα ρόδινα στην Αργολίδα σε σχέση με την αστυνόμευση. Προφανώς όμως δεν απευθύνεται στους πολίτες που κλειδαμπαρώνονται καθημερινά στα σπίτια τους και είναι έτοιμοι να πάρουν το νόμο στα χέρια τους, για να σωθούν από την εγκληματικότητα. Ή τον εξέθεσαν οι υφιστάμενοί του με την ελλιπή ενημέρωση που του έδωσαν για τα προβλήματα που υπάρχουν στον νομό, ή αρκέστηκε να θυμηθεί όσα ίσχυαν όταν υπηρετούσε στο Ναύπλιο ως εισαγγελέας. Όμως οι εποχές άλλαξαν και καθημερινά τα προβλήματα με την έλλειψη αστυνόμευσης πληθαίνουν.
Ο ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ μιλώντας για μικροεγκληματικότητα και λέγοντας ότι «η περιοχή της Αργολίδος είναι μία από τις πλέον φιλήσυχες περιοχές της Ελλάδας», αγνοεί την μάστιγα των ναρκωτικών που πληγώνει καθημερινά τη νεολαία, αγνοεί τις εκατοντάδες διαρρήξεις και κλοπές που καταγράφονται, αγνοεί τα γκέτο αλλοδαπών που δημιουργούνται στο Άργος και σε άλλες περιοχές, δεν γνωρίζει ούτε καν την αγωνία των αστυνομικών που φοβούνται όταν καλούνται να αντιμετωπίσουν το έγκλημα μόνοι τους, οδηγώντας ένα περιπολικό χωρίς συνοδό.
Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ αγνοεί ότι το νέο οργανόγραμμα της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αργολίδας είναι ήδη πεπαλαιωμένο, αφού οι ανάγκες διαφοροποιούνται καθημερινά με την αύξηση του μόνιμου πληθυσμού και την κατακόρυφη αύξηση τα τριήμερα και το καλοκαίρι λόγω των χιλιάδων επισκεπτών.
ΔΙΚΑΙΑ ΒΡΕΘΗΚΕ αντιμέτωπος με την οργή των συνδικαλιστών αστυνομικών που του «χάλασαν» την φιέστα της προεκλογικής περιοδείας του με το υπόμνημα που του παρέδωσαν και έδωσαν στη δημοσιότητα. Και …έτσουξε την πολιτική ηγεσία της Αστυνομίας το συμπέρασμα του υπομνήματος που του παραδόθηκε: «όλοι οι ένστολοι αναμέναμε από εσάς, να δώσετε λύσεις σε προβλήματα που ταλάνιζαν τον κλάδο μας και είχαν επιπτώσεις στο εργαζόμενο προσωπικό, με αντίκτυπο στην κοινωνία μας και αποδέκτες τους πολίτες. Όμως, παρά την παρέλευση αρκετού χρονικού διαστήματος από την ένταξη της ΕΛ.ΑΣ στο Υπουργείο Εσωτερικών, παρατηρούμε ότι δεν έχουν δοθεί οι αρμόζουσες λύσεις στα θέματα που απασχολούν τον κλάδο μας».
ΑΝΑΒΕ ΤΑ ΤΣΙΓΑΡΑ απανωτά ο πρώην εισαγγελέας με όσα διάβασε στο υπόμνημα των αστυνομικών, όμως η λύση πρέπει να δοθεί με τομές και με νέο οργανόγραμμα αν πραγματικά η πολιτική ηγεσία θέλει να δώσει λύσεις και να μην αρκείται απλά σε φιέστες επισκέψεων στα αστυνομικά τμήματα. Εκτός κι αν έχει αποφασίσει η πολιτική ηγεσία της ΕΛΑΣ να παρακολουθεί τα τρομοκρατικά κτυπήματα στην Αθήνα ευχόμενη να μην συμβούν άλλα και να αφήνει την επαρχία έρμαιο στους …μικροεγκληματίες του Μαρκογιαννάκη.

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Κοινωνικό αγαθό το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη

ΤΟΝ ΝΟΜΟ στα χέρια τους παίρνουν συχνά και οι πολίτες της Αργολίδας, αφού έχουν χάσει το αίσθημα ασφάλειας με την αυξημένη παραβατικότητα που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό. Οι κλοπές είναι στην ημερήσια διάταξη εδώ και χρόνια, το ίδιο και η διακίνηση των ναρκωτικών, αλλά και κάθε λογής «έγκλημα» που έχει επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή του πολίτη. Όμως παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλεται από την Αστυνομική Διεύθυνση, αποτελέσματα ουσιώδη δεν υπάρχουν.
Η ΕΛΛΕΙΨΗ προσωπικού στην Αστυνομία είναι η πρωταρχική αιτία, που προβάλλεται ως πρόβλημα τα τελευταία χρόνια, ακόμα και από τους συνδικαλιστικούς φορείς των αστυνομικών. Και είναι αλήθεια –όχι απλά πρόσχημα- αφού το οργανόγραμμα απέχει παρασάγγες από την πράξη. Πρόβλημα φυσικά, αποτελεί και η απουσία εκπαίδευσης των αστυνομικών από την στιγμή που θα φορέσουν την στολή και μετά, αλλά και η αναδιοργάνωση γενικότερα της Αστυνομίας, ώστε να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις, κάτι που μόλις τώρα επιχειρείται από την προϊστάμενη πολιτική αρχή με αμφίβολα όμως αποτελέσματα.
ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ της Ασφάλειας του πολίτη αποτελεί κοινωνικό αγαθό, ενώ η διαφύλαξη και η ενίσχυση της ασφάλειας του πολίτη σε κάθε του δραστηριότητα, αποτελεί υποχρέωση της Πολιτείας. Η ανασφάλεια του πολίτη είναι φυσικό επακόλουθο των προβληματικών πολιτικών επιλογών της σημερινής, αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων, καθώς και του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης. Πολιτεία και Αστυνομία πρέπει να σταθούν δίπλα στον πολίτη, ο οποίος σήμερα είναι περισσότερο ευάλωτος, περισσότερο μόνος και περισσότερο φοβισμένος.
ΠΟΛΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ επομένως που ήταν αναπάντητα παραμένουν ως είχαν. Ποιά είναι η αύξηση της εγκληματικότητας στην Αργολίδα, και ποιές είναι αντίστοιχα οι δαπάνες για την Αστυνομία, συγκριτικά και με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες; Πόσοι πράγματι ενεργοί αστυνομικοί αντιστοιχούν σε κάθε πολίτη, συμπεριλαμβανομένων και των χιλιάδων επισκεπτών του νομού; Και πολλά άλλα ερωτήματα που χρήζουν απάντησης, αλλά παρακάμπτονται σε φιέστες του στυλ της περιοδείας Μαρκογιαννάκη και Τσιατούρα στην Πελοπόννησο.
ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ περιοχές της Αργολίδας ζουν μέσα στην ανασφάλεια και η εγκληματικότητα σε όλες της τις μορφές θα συνεχίζεται αν η αναδιοργάνωση δεν γίνει μελετημένα και με βάση όχι ένα γενικό σχέδιο που αφορά όλη την επικράτεια, αλλά εξατομικευμένο στις πραγματικές ανάγκες της κάθε περιοχής.

Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Τα ίδια προβλήματα στο Ν. Βυζάντιο. Καληνύχτα σας

ΣΤΑ ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜΙΑ της οδού Βυζαντίου θα στεγαστούν και πάλι από τον Σεπτέμβρη –όπως όλα δείχνουν- τα ανήλικα παιδιά του 2ου και 5ου δημοτικού σχολείου Ναυπλίου, αφού όλες οι όντως αξιέπαινες (;) προσπάθειες που έχουν καταβληθεί με καθυστέρηση πολλών ετών για την επίλυση του κτιριακού, βαδίζουν με ρυθμούς χελώνας.
ΠΟΙΟΙ ΦΤΑΙΝΕ; Όλοι. Ακόμα και οι γονείς και οι δάσκαλοι, αλλά και οι δημοτικές παρατάξεις που σταμάτησαν τις διαμαρτυρίες τους όταν τον περασμένο Φεβρουάριο αποφασίστηκε να στεγαστεί το ένα από τα σχολεία που συστεγάζονται αυτή τη στιγμή, στις Καπναποθήκες. Ωραία όλα αυτά. Αλλά πότε; Ποια γενιά μαθητών θα είναι η τυχερή που θα φοιτήσει σε ένα κανονικό σχολείο στην ευαίσθητη αυτή προεφηβική ηλικία; Και ως πότε εξάχρονα και επτάχρονα παιδιά θα κάνουν μάθημα σε αίθουσες καφενείου χωρίς παράθυρα και χωρίς τουαλέτες;
ΚΑΛΟ ΤΟ ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΗΡΙΟ, καλές οι μελέτες αλλά πότε θα γίνουν οι εργασίες αποκατάστασης των Καπναποθηκών για να μετατραπούν σε σχολείο και πότε θα γίνει η μεταστέγαση; Ησύχασαν οι πάντες, πέρασε η σχολική χρονιά και θα αρχίσουν πάλι οι διαμαρτυρίες τον επόμενο Σεπτέμβρη για να σταματήσουν λίγο αργότερα μόλις ξαναδοθούν οι ανάλογες υποσχέσεις. Είναι τελικά άξιοι της μοίρας τους και οι γονείς και οι δάσκαλοι και η ίδια η πόλη.
ΤΟ 2007 Η ΕΝΩΣΗ συλλόγων γονέων και κηδεμόνων Ναυπλίου, κατέγραφε ως τραγική την κατάσταση που επικρατούσε στο συγκεκριμένο σχολικό συγκρότημα. Μέχρι σήμερα δεν άλλαξε τίποτα στην ουσία, παρά μόνο στα λόγια. Ιδού πώς κατέγραφαν την πραγματικότητα τότε οι γονείς:
ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ συγκρότημα του Νέου Βυζαντίου στεγάζονται δύο δημοτικά σχολεία, το 2ο και το 5ο. Από τα δύο αυτά σχολεία, φιλοξενούμενο είναι το 5ο. Στο σχολικό συγκρότημα υπάρχουν 14 αίθουσες στο κτίριο και ένας χώρος διαμορφωμένος ως αίθουσα ειδικής αγωγής. Χρησιμοποιούνται επίσης τέσσερις ενοικιαζόμενες αίθουσες εκτός του σχολικού συγκροτήματος. Οι αίθουσες αυτές βρίσκονται στη συμβολή της πλατείας της εκκλησίας του Αγίου Κωνσταντίνου και της οδού Βυζαντίου (στο χώρο που στεγάζονταν παλιά το ΚΑΠΗ).
ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ αυτό συγκρότημα τα παιδιά ασφυκτιούν σε μια πολύ μικρή για τα δεδομένα αυλή, ενώ μεγάλους κινδύνους εγκυμονεί η σκάλα που οδηγεί από το ισόγειο στον όροφο. Στην έναρξη, στα διαλείμματα και στο τέλος της ημέρας οι μαθητές, λόγω του μεγάλου αριθμού τους, στριμώχνονται στην σκάλα, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα.Η ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ μαθητών που στεγάζονται στις ενοικιαζόμενες εξωτερικές αίθουσες, προς το κτίριο του Σχολείου (για την χρήση της τουαλέτας, του κυλικείου και του προαυλίου), εγκυμονεί κινδύνους, λόγω του ότι είναι υποχρεωμένοι να διασχίζουν δρόμους.ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ που αφορούν στο σχολικό συγκρότημα του 2ου - 5ου έχουν τεθεί εδώ και χρόνια από τους ενδιαφερόμενους φορείς (συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, ένωση γονέων, εκπαιδευτικούς, συλλόγους διδασκόντων κλπ.) προς όλους τους αρμόδιους (Δήμο Ναυπλίου, Νομάρχη, Υπουργό Παιδείας). Υποσχέσεις έχουν δοθεί κατά καιρούς, τίποτε όμως δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Απαιτείται η άμεση επίλυση του προβλήματος με την εξεύρεση στέγης για το 5ο Δημοτικό Σχολείο.
ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΝΟΥΝ, όμως και τα ίδια προβλήματα παραμένουν. Καληνύχτα σας.