Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Διαχείριση και Ανάβαλος

ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να πανηγυρίζει σήμερα η Αργολίδα με την υπόσχεση Κοντού, να χρηματοδοτήσει τον Ανάβαλο. Όμως οι πολιτικές εξελίξεις έκαναν τις υποσχέσεις να μείνουν υποσχέσεις και ο Ανάβαλος να συνεχίζει να πέφτει στην θάλασσα. Βέβαια η μεγάλη κινητικότητα που παρατηρείται αυτές τις ημέρες σε νεοδημοκρατικό επίπεδο, ίσως να είναι προάγγελος ανακοινώσεων του νέου υπουργού Σωτήρη Χατζηγάκη για τον Ανάβαλο και μακάρι να συμβεί έτσι.
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ όμως με την άρδευση και την ύδρευση της Αργολίδας δεν θα λυθούν στο σύνολό τους, όταν υλοποιηθεί κατά γράμμα και εξ ΄ ολοκλήρου, το έργο αυτό.
Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ των υδάτινων πόρων παραμένει κορυφαία αναγκαιότητα για έναν νομό που σημειώνεται με «κόκκινο» στους δείκτες αύξησης του κινδύνου ερημοποίησης. Ο σχεδιασμός, η μελέτη και η προσεκτική - με επιστημονικά κριτήρια - διαχείριση των νερών που υπάρχουν ακόμα, ίσως να αναστρέψει την αρνητική πορεία των τελευταίων ετών σε αυτόν τον τομέα, και να εξασφαλίσει νερό και για τα παιδιά μας.
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ είναι εφήμερες οι λύσεις που δίδονται για το νερό, αλλά πρέπει να κοιτάμε και το αύριο, να προβλέπονται πάντοτε και τα χειρότερα σενάρια, να λείπουν οι ενθουσιασμοί και να εξοικονομείται πλέον - αλλά και να φυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού - ακόμα και η τελευταία σταγόνα νερού που έχει απομείνει στην Αργολίδα.
ΤΟ ΝΕΡΟ είναι το πολυτιμότερο αγαθό και στο εξής θα γίνεται όλο και πιο δυσεύρετο. Καλά λοιπόν τα πανηγύρια, όμως από σήμερα κιόλας, πρέπει να γίνει το επόμενο βήμα, αφ΄ ενός για την ορθολογική διαχείριση και αφετέρου για την εξοικονόμηση με κάθε τρόπο νερού, εκτός από αυτό του Αναβάλου.
ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ θα δικαιολογούνται οι πανηγυρισμοί, εφ΄ όσον έχουμε εξασφαλίσει νερό και για την Αργολίδα του μέλλοντος, εκτός από την Αργολίδα του παρόντος.

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Η πίκρα του ακριβού καφέ

ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ να χαρακτηριστεί ως ακριβή πόλη το Ναύπλιο, και να δυσφημιστεί παρά τις προσπάθειες πολλών επαγγελματιών να κρατήσουν χαμηλά τις τιμές. Ο περιβόητος καφές και η εκτοξευμένη στα ύψη τιμή του, κάνει την ζημιά εδώ και χρόνια και η ζημιά αυτή λειτουργεί αθροιστικά και δημιουργεί μια εικόνα εξωπραγματική για την ίδια την πόλη και την οικονομία της.
ΕΝ ΜΕΣΩ ΚΡΙΣΗΣ οικονομικής, κάποιοι θα πρέπει να προβληματιστούν και να προτείνουν λύσεις πριν να είναι αργά και το Ναύπλιο χάσει και τους Έλληνες επισκέπτες των Σαββατοκύριακών, μετά την απώλεια των ξένων τουριστών.
ΤΑ ΕΝΟΙΚΙΑ που εκτοξεύτηκαν αλόγιστα στα ύψη τα προηγούμενα χρόνια και ο λεγόμενος «αέρας» που πληρώνουν οι ιδιοκτήτες των καφετεριών ο οποίος ανέρχεται σε ποσά …επιστημονικής φαντασίας, αλλά και τα δημοτικά τέλη τα οποία μεν πρέπει να εισπραχθούν για όφελος του δήμου, αλλά να σταματήσουν να αυξάνονται, δεν μπορούν να πληρώνονται μόνο από τον καφέ του πελάτη.
ΟΙ ΙΔΙΟΙ οι επαγγελματίες πρέπει να προβληματιστούν για το μέλλον τους και μαζί με άλλους φορείς και μπροστάρη τον δήμο που πρέπει να προβληματιστεί για το μέλλον της βαριάς βιομηχανίας του Ναυπλίου που είναι ο τουρισμός, πρέπει να αναζητήσουν λύσεις. Όσο καλή κι αν είναι η θέα, όσο καλή κι αν είναι η παροχή υπηρεσιών που προσφέρουν τα καταστήματα της πόλης, δεν μπορεί να πληρώνει ο πελάτης τον καφέ σαν χρυσάφι, με το αποτέλεσμα να κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ακριβή η πόλη και να χάσει ό,τι της επέμεινε, δηλαδή τους επισκέπτες του Σαββατοκύριακου.
ΗΔΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ έχουν γίνει ανέκδοτο οι λογαριασμοί των καφετεριών του Ναυπλίου και πολλοί γεμίζουν τα παγκάκια της παραλίας, αντί να πληρώνουν μια περιουσία για να απολαύσουν την ημέρα τους και την θέα που προσφέρει η πόλη πίνοντας «καφέ με πικρή γεύση και αλμυρή τιμή», όπως λένε οι επισκέπτες.
ΤΟ ΘΕΜΑ αφορά όλη την πόλη και όχι μόνο τους επαγγελματίες που ασχολούνται με τον τουρισμό. Γιατί σε αυτούς στηρίζεται μεγάλο μέρος της οικονομίας του Ναυπλίου μιας και εισάγουν «φρέσκο» χρήμα στην πόλη. Επομένως οι φορείς της πόλης δεν έχουν δικαίωμα να τους αφήνουν στην μοίρα τους, αλλά να ανακαλύψουν τον τρόπο που θα δώσει την λύση στο πρόβλημα.

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

Η κρίση χτυπά ασύστολα την Αργολίδα

ΤΟ ΑΔΙΑΧΩΡΗΤΟ σημειώθηκε στο Ναύπλιο το τριήμερο της Αποκριάς. Δεν συνέβη όμως το ίδιο και στα ταμεία των καφετεριών, των ταβερνών και των ξενοδοχείων της πόλης. Ανάλογη η κατάσταση και στην Ερμιονίδα. Πώς γίνεται όμως να υπάρχει κόσμος και το χρήμα να μην ρέει άφθονο; Πώς ερμηνεύεται το φαινόμενο αυτό;
ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ, ήλπιζαν να βγάλουν οι επαγγελματίες που ασχολούνται με τον τουρισμό, όμως σε σύγκριση με προηγούμενες χρονιές, ο τζίρος έπεσε – όπως λένε οι ίδιοι – κατά 20 – 30%. Κόσμος ήρθε για τις απόκριες στον δημοφιλή προορισμό, αλλά τα πορτοφόλια δεν άδειασαν. Πώς να αδειάσουν όμως όταν ήδη είναι άδεια;
ΜΕΙΩΘΗΚΑΝ τα έξοδα, με «τεχνικές» παζαριού ακόμα και στα ξενοδοχεία, με επιλογή φθηνών καταλυμάτων, με ανέξοδους περιπάτους, με επιλεκτικές παραγγελίες στα εστιατόρια και τις ταβέρνες. Ουρές σημειώθηκαν αντίθετα στα τυροπιτάδικα και στα φαστ φουντ, όπου οι επισκέπτες αγόραζαν μόνο τα απαραίτητα.
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ που διαμορφώνεται είναι τραγική στην περιοχή, με θύματα όλους τους κατοίκους. Πρώτοι «χτυπήθηκαν» οι αγρότες που σταμάτησαν να απολαμβάνουν υψηλών εισοδημάτων εδώ και πολλά χρόνια. Ακολουθούν τα τουριστικά επαγγέλματα που αναμένεται να …καταρρεύσουν το καλοκαίρι. Οπότε τα 2/3 της οικονομίας του νομού που βασίζεται στους δύο αυτούς τομείς, θα συμπαρασύρει και τους υπόλοιπους.
Η ΑΡΓΟΛΙΔΑ καταρρέει οικονομικά μέρα με την ημέρα και το μέλλον διαγράφεται αβέβαιο. Και μαζί με όλα αυτά έρχεται η κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας που χτυπά πλέον όλες τις ηλικίες. Η κυβέρνηση βαδίζει στα τυφλά και ανήμπορη η αυτοδιοίκηση παρακολουθεί τις εξελίξεις. Όταν αποφεύγουμε όμως την συζήτηση και τον διάλογο, τότε κερδίζει έδαφος η παραπληροφόρηση, η στρέβλωση, η αμφιβολία και τον φόβο τον διαδέχεται αναπόφευκτα ο πανικός.
ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΑΚΡΙΒΩΣ το λόγο θα ήταν ίσως χρήσιμο εγκαίρως να πούμε και μερικές αλήθειες και να αντιμετωπίσουμε κατάματα τα προβλήματα και τις αιτίες της κρίσης. Και να αντιμετωπίσουμε σε όποιο βαθμό μπορούμε τοπικά. Πώς; Ακούγοντας τους ίδιους τους επαγγελματίες.