Δεν είναι μωρές παρθένες ο Μπιτζής και ο Μαυρόγιαννης

Αιφνιδιάστηκαν λένε οι δήμαρχοι Μυκηνών και Κουτσοποδίου, για την ένταξη των δήμων τους στον γίγαντα δήμο Άργους. Μα, πώς αιφνιδιάστηκαν όταν οι πάντες γνώριζαν ότι δρομολογείται αυτή η εξέλιξη; Τα δημοσιογραφικά γραφεία βούιζαν όλες τις προηγούμενες ημέρες για την εξέλιξη να ενταχθούν στο Άργος και να φάνε την …καραμέλα της δήθεν ιστορικής έδρας. Εκείνοι ήταν οι μόνοι που δεν το γνώριζαν; Προφανώς όχι.


ΤΟ ΜΠΑΧΑΛΟ όμως που επικρατούσε όλες τις προηγούμενες ημέρες στους δήμους αυτούς και οι εσωτερικές διαφωνίες που υπήρχαν, δεν επέτρεψαν στους δύο δημάρχους να κινηθούν από κοινού, ώστε να πετύχουν αυτό που επιθυμούν. Άραγε η Επίδαυρος με το Λυγουριό, ήταν πιο έξυπνοι που ξεκίνησαν εδώ και δύο χρόνια την διαδικασία δημιουργίας ενός δήμου και το πέτυχαν; Ή οι δήμαρχοι Τσακαλιάρης και Γεώργας ήταν πιο διορατικοί; Προφανώς όχι. Δεν θα μπορούσα να πιστέψω αυτό, γνωρίζοντας την τεράστια εμπειρία στην αυτοδιοίκηση του Μπιτζή και του Μαυρόγιαννη. Άλλωστε πριν δημιουργηθεί ο «Καλλικράτης», και όταν ακόμα μιλούσαμε για «Καποδίστρια ΙΙ» έπαιζε το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός γίγαντα δήμου Άργους.

ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ απόψεις όμως που επικράτησαν, δεν επέτρεψαν την από κοινού διεκδίκηση δημιουργίας ενός ξεχωριστού δήμου, που θα αποτελείτο από τις Μυκήνες και το Κουτσοπόδι. Και τώρα ως «μωρές παρθένες», -χωρίς όμως να είναι- οι δύο δήμαρχοι, μιλούν πανικόβλητοι για αιφνιδιασμό και για «επικοινωνιακό τέχνασμα» της περιβόητης διαβούλευσης. Και οι πέτρες γνώριζαν ότι η διαβούλευση ήταν ένα «επικοινωνιακό τέχνασμα» της κυβέρνησης. Πώς ήταν δυνατόν να μην το γνωρίζουν οι Μυκήνες και το Κουτσοπόδι;

Η ΜΗ ΟΜΟΦΩΝΙΑ των αποφάσεων των δημοτικών συμβουλίων Μυκηνών και Κουτσοποδίου για τη συνένωσή τους σε ένα δήμο Μυκηναίων, ήταν το ρήγμα που έδωσε την δυνατότητα είτε στον Ραγκούση είτε σε όποιον άλλον «παράγοντα» ενεπλάκη θεσμικά ή εξωθεσμικά στο θέμα, για να προχωρήσει το υπουργείο Εσωτερικών στην κατάθεση του νομοσχεδίου, συνενώνοντάς τους με το Άργος.