Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα για Τατούλη

ΕΙΤΕ θετικές, είτε αρνητικές κι αν είναι οι αντιδράσεις μέσα στο ΠΑΣΟΚ από την προσωπική επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου να στηρίξει την υποψηφιότητα Πέτρου Τατούλη στην Πελοπόννησο, δεν παύει η επιλογή αυτή να ήταν μονόδρομος από τη στιγμή που προβεβλημένα κυβερνητικά στελέχη έκλειναν την πόρτα στην πρόταση να βγουν μπροστά σε έναν «επικίνδυνο» γι΄ αυτούς προεκλογικό αγώνα.


Ο ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ του ΠΑΣΟΚ, όμως, κινδυνεύει να γίνει μονόδρομος και για τον Τατούλη. Και ο μονόδρομος αυτός δεν θα είναι καθόλου εύκολος ούτε για τον ίδιο, ούτε για το ΠΑΣΟΚ. Γιατί ο υποψήφιος Περιφερειάρχης δεν έχει απέναντί του απλά αυτοδιοικητικούς αντιπάλους. Οι εκλογές στις περιφέρειες έχουν συνδεθεί –καλώς ή κακώς με την κυβερνητική επιλογή του μνημονίου, κάτι το οποίο προβάλλεται από όλα τα υπόλοιπα κόμματα, πλην ΠΑΣΟΚ. Και καλείται τώρα ο Τατούλης, που στο παρελθόν ήταν κυβερνητικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, αλλά στην συνέχεια έγινε αντάρτης, να στηρίξει τις επιλογές του ΠΑΣΟΚ για να εκλεγεί Περιφερειάρχης. ΑΝ ΤΟ ΠΡΑΞΕΙ όμως χάνει την ανεξαρτησία του και ενδεχομένους πολλούς ψηφοφόρους που προέρχονται από άλλους πολιτικούς χώρους. Αν όχι τότε το πρόβλημα λέγεται «ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ» και κινδυνεύει να χάσει αυτούς.

ΠΩΣ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ λοιπόν οι ίδιοι οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, που θεωρούν ότι το κόμμα τους θα έπρεπε να επιλέξει τον δικό του υποψήφιο; Και πώς θα εξελιχθούν τις επόμενες ημέρες οι αντιδράσεις στελεχών που οφείλονται ακριβώς στην επιλογή Τατούλη, λόγω του πολιτικού του παρελθόντος;

ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ τελικά ο Πέτρος Τατούλης να πείσει τους Πελοποννήσιους ψηφοφόρους ότι πράγματι είναι ευρύτερης αποδοχής ή ότι απλά είναι ο κρίκος μιας άγνωστης στον απλό κόσμο κομματικής συμφωνίας; Είναι ένα στοίχημα που λογικά θα πρέπει να έχει βάλει με τον εαυτό του ο υποψήφιος περιφερειάρχης. Το θέμα είναι αν θα καταφέρει να κερδίσει το στοίχημα αυτό.

ΚΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ για να το καταφέρει, θα πρέπει να κινείται πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί μέχρι τις εκλογές.