Το παπάκι του Μητσοτάκη και ο Ανάβαλος

ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, εφαρμόζει ο σημερινός πρωθυπουργός με τις υποσχέσεις που μοιράζονται αφειδώς αριστερά και δεξιά. Όλα τα δυσάρεστα για τον πολίτη μετατίθενται να εφαρμοστούν μετά τις Ευρωεκλογές και αν αντέξει η οικονομία, ίσως και μετά τις Εθνικές εκλογές.
«ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΑΠΑΚΙ, παρά τον Μητσοτάκη» φώναζαν όμως οι αντίπαλοι της Νέας Δημοκρατίας και ο τότε πρωθυπουργός κατέληξε να φέρει απλά τον τίτλο του επίτιμου, χάνοντας την εξουσία. Κάτι ανάλογο προδιαγράφεται και για τον Καραμανλή.
ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΘΥΜΑΤΑΙ τότε στο Ναύπλιο τον Μητσοτάκη από το μπαλκόνι της παλιάς Νομαρχίας να ωρύεται υπέρ της ολοκλήρωσης του έργου του Αναβάλου, που δεν έγινε ποτέ. Στο ίδιο έργο θεατές είμαστε τώρα και με το πρωτοπαλίκαρο του Καραμανλή, τον Σωτήρη Χατζηγάκη, που υπόσχεται χωρίς χρονοδιαγράμματα το ίδιο πράγμα. Όπως ακριβώς και ο συνάδερφός του υπουργός Οικονομικών υπόσχεται φθηνά αυτοκίνητα.
ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ που δεν υλοποιούνται, παρά την πίεση του κόσμου, παρά την κατακραυγή προς την κυβέρνηση ακόμα και από τους ίδιους τους Νεοδημοκράτες που σε τοπικό επίπεδο έχουν εκτεθεί στους συμπολίτες τους ανεπανόρθωτα, ή κρύβονται αφού δεν μπορούν πλέον να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΥΧΕΤΑΙ βέβαια να διαψευστούν οι παραπάνω σκέψεις και εκτιμήσεις για τον Ανάβαλο. Όμως όταν οι αοριστολογίες Χατζηγάκη διαδέχονται τις δεσμεύσεις του Κοντού, πολύ φοβάμαι ότι η κυβέρνηση απλά προσπαθεί να αγοράσει χρόνο μέχρι τις επόμενες εκλογές, χωρίς να δημοπρατήσει τελικά την επέκταση του σημαντικού αρδευτικού έργου για όλο το νομό Αργολίδας, μέχρι και την Ερμιονίδα.
Ο ΑΝΑΒΑΛΟΣ και η επέκτασή του σε όλο το νομό, μέχρι και την Ερμιονίδα, φοβάμαι ότι τελικά θα αποτελέσει για μια ακόμα φορά επιχείρημα προεκλογικό από όλα τα κόμματα και οι ψηφοφόροι αντί για νερό θα …πιούν υποσχέσεις.