Όταν λείπει η έμπνευση, απουσιάζει και η πολιτική

ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ χάνεται…, και αυτοί …καρβέλια ονειρεύονται. Για όσους βιάζονται να έρθουν οι δημοτικές εκλογές στο Ναύπλιο και στο Άργος μιλώ, που αν και απομένουν λίγες ημέρες για τις ευρωεκλογές και πιθανόν να ακολουθήσουν και εθνικές εκλογές, ονειρεύονται την αναμέτρηση σε δημοτικό επίπεδο και βιάζονται για να γίνουν δήμαρχοι.
Η ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ που γίνεται αυτές τις ημέρες στο Ναύπλιο και οι κόντρες «μνηστήρων» και αντιπάλων στο Άργος, αυτό δείχνουν. Κάποιοι βιάζονται και ανυπομονούν – για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, να καταλάβουν την θέση του δημάρχου.
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ πρεμούρα; Γιατί τόση ανυπομονησία; Γιατί τόση βιασύνη;
ΙΣΩΣ ΦΤΑΙΝΕ και τα τοπικά μέσα ενημέρωσης που παρότι δεν βρίσκεται σε επικαιρότητα το θέμα των δημοτικών εκλογών το αναδεικνύουν και πέφτουν στην «παγίδα» και οι φερόμενοι ως υποψήφιοι. Ίσως αυτό να αποτελεί και δικαιολογία από τους ίδιους.
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ τις δημοσκοπήσεις όμως και από τις τρικλοποδιές ή τα χτυπήματα κάτω από τη μέση, μιας και μπαίνουμε –έστω άκαιρα- στον χορό μιας μακράς προεκλογικής περιόδου στους δύο μεγάλους δήμους της Αργολίδας, δεν ακούμε συνολικές προτάσεις για τις πόλεις αυτές, παρά μόνο αποσπασματικές ιδέες που κανείς δεν ξέρει αν είναι υλοποιήσιμες ή ιδέες για παραλλαγές έργων που ήδη υλοποιούνται. Η φαντασία όσων επιθυμούν να καταλάβουν τις δημοτικές αρχές δυστυχώς εκεί εξαντλούνται.
ΕΤΣΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ υποσυνείδητα ή μη βγάζει το συμπέρασμα ότι όσοι επιθυμούν να ανακατευτούν με τα κοινά νοιάζονται μόνο για τον τίτλο του δημάρχου και όχι για να αλλάξουν με όλες τους τις δυνάμεις τους δήμους τους και να τους βγάλουν από τα αναπτυξιακά αδιέξοδα. Οι πεινασμένοι καρβέλια ονειρεύονται, όπως λέει ο απλός κόσμος στα καφενεία.
ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ανεχόμαστε συνεχώς αυτό το «παιγνίδι», λες και σημασία έχει ποιο είναι το πρόσωπο και όχι η πολιτική που πρεσβεύει. Γιατί τουλάχιστον πολιτική δεν είδαμε από κανέναν (ή σχεδόν κανέναν για να μην είμαι απόλυτος) να ασκείται. Λες και οι δήμοι θέλουν «διαχειριστές πολυκατοικίας» και όχι πολιτικά πρόσωπα και πολιτικές. Αλλά όταν λείπει η έμπνευση, απουσιάζει και η πολιτική.